Czy zgoda na publikacje wizerunku pracownika jest konieczna?
W przypadku rozpowszechniania wizerunku osoby na nim przedstawionej bez wymaganego zezwolenia, osoba, której prawa osobiste zostały zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania. W razie dokonanego naruszenia może także żądać, aby osoba, która się dopuściła naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności by złożyła publiczne oświadczenie o odpowiedniej treści i formie. Jeżeli naruszenie było zawinione, sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę pieniężną tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę lub – na jego żądanie – zobowiązać sprawcę do uiszczenia odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany przez niego cel społeczny.
Brak właściwej zgody (oświadczenia) na rozpowszechnianie wizerunku może pociągać za sobą daleko idące konsekwencje prawne.
Ciężar dowodu, iż rozpowszechnianie wizerunku nie wykroczyło poza uzyskany zakres zezwolenia i określony cel, spoczywa na rozpowszechniającym ten wizerunek.
O dokonaniu naruszenia dobra osobistego będzie jednak decydować obiektywna ocena konkretnych okoliczności, nie zaś subiektywne odczucie osoby zainteresowanej.
Osoba, której wizerunek ma być wykorzystywany, może dowolnie ograniczyć zakres zezwolenia
na jego rozpowszechnianie: zezwolić na publikację tylko w oznaczonym czasopiśmie i/lub tylko w związku z oznaczonymi okolicznościami (np. w związku z określonym artykułem prasowym), wyznaczyć granice czasowe publikacji.