Ewidencja środków trwałych
W celu poprawnego obliczania odpisów amortyzacyjnych, podatnik zobowiązany jest do prowadzenia ewidencji środków trwałych. Jej brak powoduje, że odpisów amortyzacyjnych nie nie można uwzględnić przy obliczaniu dochodu.
Środek trwały – składnik rzeczowych aktywów przedsiębiorstwa, wyróżniający się:
- długim czasem użytkowania (powyżej 1 roku),
- postacią rzeczową (w przeciwieństwie do wartości niematerialnych i prawnych),
- jest zdatny do użytku i używany na potrzeby przedsiębiorstwa.
- środek trwały jest zaliczany do rzeczowych aktywów trwałych. To składnik aktywów o przewidywanym okresie użytkowania - dłuższym niż jeden rok,
kompletny i zdatny do użytku w momencie ich przyjęcia do eksploatacji, przeznaczony na własne potrzeby jednostki lub oddany do używania innym
jednostkom na podstawie najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.
Środkami trwałymi są w szczególności:
- nieruchomości, np. grunty, budynki, budowle, lokale stanowiące odrębną nieruchomość, ich części lub udziały
- maszyny i urządzenia
- środki transportu
- inwentarz żywy
W ewidencji środków trwałych nie ma obowiązku ujmowania majątku o wartości nieprzekraczającej 3.500 zł.
Środki trwałe mogą być amortyzowane z uwzględnieniem różnych metod amortyzacji.
Ewidencję środków trwałych można prowadzić w formie:
- książeczki zakupionej w księgarni akcydensowej (gotowa ewidencja), wypełnianej ręcznie,
- wydrukowanych kart z uzupełnionymi już tabelkami
- kartki z ręcznie narysowaną tabelką i wypełnionej ręcznie,
- odręcznego pisma bez żadnej tabelki, o ile niezbędne dane będą zawarte w tym dokumencie.